Laboratorium Technologii Materiałowych

Laboratorium Technologii Materiałowych powstało z inicjatywy Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego (CeNT) oraz Instytutu Technologii Materiałów Elektronicznych. Laboratorium ściśle współpracuje z Laboratorium Materiałów Funkcjonalnych w ITME.

Oba prowadzone są przez dr hab. D. A. Pawlak i specjalizują się w rozwijaniu nowych technologii materiałowych oraz w otrzymywaniu nowych głównie hybrydowych materiałów dla zastosowań w fotonice, optoelektronice, fotoelektrochemii a także pierwsze podjęte zostały pierwsze próby prac w kierunku zastosowań w medycynie. Oba laboratoria pod jednym kierownictwem działają jak jedno laboratorium wykorzystujące zasoby aparaturowe oraz ekspertyzę zarówno CeNT jak i ITME, co pozwala na połączenie badań podstawowych z badaniami w kierunku konkretnych zastosowań.

Materiały plazmoniczne otrzymywane są poprzez domieszkowanie matryc dielektrycznych nanocząstkami plazmonicznymi oraz przy wykorzystaniu kierunkowej krystalizacji materiałów dwufazowych jak materiały eutektyczne. W efekcie otrzymywane są nowe nanoplazmoniczne materiały kompozytowe o różnych właściwościach plazmonicznych takich, jak: (i) materiały o trójwymiarowej mikro- i nanostrukturze, (ii) materiały o właściwościach izotropowych, (iii) materiały o właściwościach anizotropowych, (iv) materiały wykazujące plazmoniczne właściwości rezonansowe przy różnych długościach fali (od zakresu fal widzialnych do podczerwieni), (v) materiały z wąskim oraz szerokim rezonansem plazmonowym, oraz (vi) materiały o wzmocnionych właściwościach elektromagnetycznych, jak luminescencja, up-konwersja i inne

Metamateriały to materiały kompozytowe, wykazujące szczególne właściwości elektromagnetyczne, nieobserwowane w materiałach składowych oraz w naturze. Metamateriały mogą wykazywać tak szczególne właściwości, jak: sztuczny magnetyzm, ujemny współczynnik załamania światła, gigantyczną stałą dielektryczną, możliwość ukrywania obiektów, obrazowanie z rozdzielczością podfalową, i inne.

Materiały fotoaktywne. Materiały eutektyczne mogą również znaleźć zastosowanie w fotoelektrochemii lub fotowoltaice jako materiały fotoaktywne w procesie konwersji energii słonecznej na inny rodzaj energii. Materiały eutektyczne jako materiały do konwersji energii słonecznej posiadają wiele zalet: (i) dostępność dwóch lub więcej faz może pozwolić na rozszerzenie widma absorpcji światła, (ii) a granice między fazowe mogą pozwolić na skuteczniejsze odprowadzenie ładunku elektrycznego wytworzonego w materiale pod wpływem światła, (iii) wysoka krystaliczność, (iv) materiały składowe normalnie nie dostępne z roztopu, (v) różne możliwości kontroli właściwości: domieszkowanie, wygrzewanie, atmosfera wzrostu, trawienie, łączenie z innymi materiałami.